Kapkara koyu ağır katran.
Ateş kurşuna, kurşun cana düştükçe ölüme yığıldılar. Ölümler
birbiri üstüne bindiler. Hepimiz birbirimize düşmana dönüştük. Dönüştükçe
yığıldık, yığıldıkça yayıldık, yayıldıkça katran olduk. Kıyamet gürültü taraması
içinde mutlak sessizliğe boğulduk.
Aradan sıyrılan tek bir müzik ‘’la’’ ……
İs kokulu koyu ağır katran.
Tanımadık ki birbirimizi, ağzımız hep kapalı. Zifir koyu
siyah maskelerimiz var. Şarjör, makineliye, makineli bize döndükçe biz yoğun
ağır bir koku olduk. Patlayan sessizlik örtünce, yığılan biz, ziftle karıştık.
Katran katrana yığıldık.
Yükselen bir tek müzik ‘’ fa mi ‘’ …..
Zifir karanlık. Gözler yok. Ellerimiz büyük, kara maskeler göz
hizasına kadar hüzne battık. Tabanda ölü kuvvet acı içinde. Gümbürdeyerek gelen
sessizlik.
Tek bir nota yükseldi ‘’re mi do ‘’ …….
Bir omuzdan bir omuza, gözyaşından bir Kubbe yaptık. İçine
müzik koyduk. Işık notaları yükseldi. Orada burada asılı kaldı.
‘’mi’’ …..
iris
2.Ocak.2017.İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder