Language and Morphogenetic Field

The morphogenetic field, or the knowing field, is a space that holds infinite unknowns, possibilities, and potential within it, perhaps emptiness within fullness. Whether we are aware of it or not, we are in a relationship with this field as much as we are with each other. This field has its own system and dynamics. As we navigate through the life of the world, creating troubles, tensions, and grappling with traumas, we create disruptions in our own system. As a result, we find ourselves in disorder and chaos.

If we come to the knowing field and open ourselves as much as possible, surrendering to the field at the same time, the awareness of the field takes over us. The cosmos invites us towards the universe, and the system opens itself to us. Perhaps we are recreating ourselves within the environment of a new creation. In the search for order, in our own temple, we meet ourselves in union with the cosmos of the system, finding our essence. We enter into the movement of transformation, reflecting from within to without and from without to within. The only instrument we can use in this process, including relationships, is language. Our native language. The concrete manifestation of our thoughts and feelings that have come out.

Language, the magical element with which we speak, understand, and communicate; exists like a cloud, almost like an elixir, everywhere in the field, the world, and even in the universe. It is the magical wand of the system. A reality that shows and represents us, embracing and uniting us with the world and even the universe, Kibele, the Mother of all. Our language, the tongue we use, is like our homeland to which we belong.

Language is actually just a frequency; a power that connects thought, emotion, the field, the world, the known, the unknown, the past, and the future, creating relationships, opening memory to thought, and intuition to creativity, a magic that presents dreams to reality.

At the same time, it is a warrior that separates when bringing together, divides while uniting, and occasionally clashes. It is precisely the mirror of our consciousness.

Perhaps the wind of life, the breeze of the soul, is our voice, our listening. Our wizard that we create ourselves with its magic.

With love…

Iris Pala

February 2024 / Istanbul

You

teşekkür

Dil Ve Morfogenetik Alan

 

Morfogenetik alan, yani bilen alan, bizim için sonsuz bilinmezlikleri, olasılıkları ve potansiyeli içinde saklayan ve her şeyi kapsayan, saklayan bir boşluk belki de doluluk. Farkında olsak da olmasak da birbirimizle olduğu kadar bu alanla da ilişki halindeyiz. Bu alanın kendi içinde bir düzeni ve sistemi var. Bizler, dünya yaşamı içinde devinirken, sıkıntılar, sıkşıklıklar, problemler yaratarak travmalarla boğuşurken, kendi sistemimizde kırılmalar oluşturuyoruz. Sonucunda da bir düzensizliğin, kaosun içine düşüyoruz.

Bilen alana gelip kendimizi olabildiğince açabilirsek aynı zamanda alana teslim olursak, alan farkındalığı bizi ele geçiriyor. Evren cosmosuna doğru bize bir davet sunuyor ve sistem kendini bize açıyor. Belki de yeni bir yaratımın içerisinde kendimizi yeniden oluşturuyoruz. Düzen arayışı içinde, kendi mabetimizde sistemin kosmosuyla birlik olarak kendimizle buluşuyor, özümüzü buluyoruz. İçimizden dışarı, dışardan da içeri yansıyan bir dönüşümün devinimin içine giriyoruz. Bu oluşumda ve ilişkiler dahilinde kullanabildiğimiz tek enstrüman ise dil. Kendi anadilimiz. Düşüncelerimizin, duygularımızın dışarı çıkmış, somutlaşmış hali.

Dil, yani konuştuğumuz , anlaştığımız, iletişimde olduğumuz bu sihirli element; alanda, dünyada hatta evrende her yerde bir bulut gibi adeta bir iksir gibi mevcut. Ve sistemin sihirli değneği. Kendimizi anlattığımız, gösterdiğimiz, elimizi uzatırken el bulduğumuz bir gerçeklik. Ayna. Bizleri, dünyayı hatta evreni sarıp sarmalayan kucaklayan buluşturan Kibele. Dilimiz, kullandığımız lisan,sanki ait olduğumuz anavatanımız.

Dil aslında sadece bir frekans; düşünceyi duyguyu alanı dünyayı bileni bilinmeyeni geçmişi geleceği birbirine bağlayan, ilişkiyi kuran, hafızayı düşünceye,sezgiyi yaratıcılığa açan bir güç, rüyayı gerçekliğe sunan bir sihir.

Aynı zamanda, kavuştururken ayrıştıran, birleştirip bütünlerken parçalayan bölen zaman zaman çarpıştıran bir savaşçı. Tam Tamına bilincimizin aynası.

Belki yaşamın rüzgarı, ruhun esintisi, bizim sesimiz kulağımız. Kendimizi büyüsüyle oluşturduğumuz büyücümüz.

Sevgiyle..

İris Pala

Şubat 2024 / İstanbul