Yaparken

Öyle bir çekim gücü ki elimi uzatmamazlık edemiyorum. Bir döngü adeta bir girdabın içindeyim. Bembeyaz bomboş tuvalde, hareketsizliğin donmuş kalmışlığın girdabı tüm hücrelerime hâkim. Hareket vurgunu içinde kendimi bulduğum hal bu. Sıkışıyor sıkıştırılıyor büzüşüyor ve en derin kuyuların en dibinde adeta kapkaranlık oluyorum.

Resim yapma sürecim işte bu.

Sonra ne oluyor, renkler çizgiler hikâyeler boyalar kokular ben bedenim tuval aynı girdap oluyoruz. Hep beraber dönüp duruyoruz veya duramıyoruz. Aynı kucakta yuvarlanırken büyüyoruz kapsıyoruz yayılıyoruz. Olabiliyoruz olamıyoruz. Yayıldıkça ufukları aşılıyor gökkuşakları geçiliyor şarkılara karışıyor mor alemlerle buluşuyoruz. Sınırlarımızı yitiriyoruz. İnanılmaza olamaza ulaşıyoruz. Güzelliklerde az biraz huzur kıpırtılı bir sevinç, her zaman olmasa da buluşabiliyoruz.

Bütünlük hissediyor muyum?

İlerde hayat kapısı karşımda bana hazır bekliyor. İçeri giriyorum, sisli hülyalı sarı çöller, mor denizler crimson gökler ve bir anda her şey yalana dönüşüyor. 

İris Pala Torba / Bodrum / Nisan 2021