Gibi

 

Burası bilinç dışının kendini gösterdiği bir alan. Fenomenolojik. Zaman ve mekan yok. Ne kadar çok bu alanda bulunursan o kadar çok kendi görünmeyen yani absurd tarafınla buluşursun.

Samanyolunun evrene giriş kapısı. Karadelik hepimizin geldiği yer. Tüm potansiyelin kaosdan kosmosa dönüştüğü an. Kendi sonsuzluğunda ki nokta. 

Gibi…

 

This is a place where the unconscious shows itself. It's phenomenological. There is no time and space. The more you are in this area, the more you meet your unseen, absurd side. 

The entrance of the Milky Way to the universe. A black hole is where we all come from. The moment when all your potential turns from chaos into cosmos. A point in your own infinity. 

Something like ..

iris 

Sistemik Dizim Çalışmalarında İris Pala / Destek Grup

 

 

Bilen alanda çalışıyoruz. Sistemi anlama gayreti içindeyiz. Bu alanı ve sistemi anlamak daha doğrusu zihinle mantıkla çözmek aslında pek mümkün değil. Fenomenolojik diyoruz yani alanda açığa çıkanlara dikkatimizi veriyoruz. Nerede bir sıkışma sıkıntı tıkanıklık yani yoğun enerji girdabı varsa orayı rahatlatmaya yöneliyoruz. Tabii ki sisteme dair yasalar var teorik olarak bilmemiz gerekiyor, ancak sürekli alanda olmak yani tecrübe bu işin olmazsa olmazı. Çünkü sezgiler içsel duyumsamalar çok değerli. Bazen yaptığımız iş karanlıkta karayı aramaya benzeyebiliyor. Temsiller duygular beden duyumsamaları düşünceler gölgeler hikayeler mitler arketipler ritüeller objeler ikonlar ve daha bir sürü yaşama dair her ne varsa alanda duruma göre yerlerini buluyor.

İlişkiler yaşamımızda çok önemli. Hayatta kendimizden başlayarak ilişki içerisinde olmadığımız hiçbir şey yok. Ve de en zorlandığımız konu bu.

İşte alan bunu bize açıyor. İşin aslı enerji ile çalışıyoruz, frekans diyebiliriz yani ruhumuz bedenimiz ve tüm çevremiz. İçinde yaşadığımız yüzdüğümüz belki de oyunlar oynadığımız dans ettiğimiz her yer. Ama gerçek şu ki bizim kendimizin yarattığı ve tamamen bize ait bir evren. Var gel biraz da sen oyalan dünyası.

Kolay değiller hatta çok zorlar dünyası. Kolaylaştırmaya çalışıyoruz. Genelde de bizim gibilere alanda kolaylaştırıcı deniliyor.

Ben de bu alan için bir kolaylaştırıcıyım. Olabildiğince sessizliği tercih ediyorum. Geride kalmak sessizliğin içinden enerjiyi yumuşatmak benim tercih ettiğim yöntem.

Hepimizin çok fazla anlayışa sevgiye şefkate birlikte dişi bilgeliğimizi açığa çıkarmaya ihtiyacı var. Yeteneklerimizi beraberce yaşamaya, değerlerimize sahip çıkmaya ihtiyacı var. Güzellikleri hak ediyoruz. Gelin hep beraber bilen alanda çalışalım, bunları açığa çıkartalım gerçekleştirelim.

 

Ben Diş Hekimiyim, aynı zamanda ressamım. Seramik heykeller yapıyorum.

 

Bu alanda ki eğitimlerim //

Seda Rodop ve Yishai Gaster The constellation okulu / Aile Dizimi eğitimi

Nir Esterman / Gölge Konstelasyon eğitimi

Seda Rodop / Aile Dizimi Parçalar ve Somatik travma eğitimi (devam ediyor)

Feride Gürsoy / Travma Fizyolojisi

Feride Gürsoy / Duyguların Fizyolojisi / sen ve ben

Feride Gürsoy / Sistemik Dizim ve Kollektif travma

Zeynep Aksoy / Yoga temel seviye

Mey Elbi / Vinyasa Yoga

Berivan Aslan Sungur / Yin Yoga

Nur sakallı / hamile yogası

Figen Demir / TRE çalışması

Mustafa Kartal / Nefes koçluğu

Ulli Allmendinger / Ayurvedik beslenme

İris Pala

Bodrum. 2025

Alan / Mehtap

 

Toprak gibiydi;

Köklerin burda dedi,

Benden geldin bana döneceksin dedi,

Git dedi, tecrübelerini yaşa ve geri gel,

Özlem bende, bekliyorum seni dedi.

 

Ruh gibiydi;

Sadeleş dedi,

İlişki kur,

Anlaş,

Birlik ol,

Dedi.

 

Tanrı gibiydi;

Ben olan ben var dedi,

İç dem şarabımdan,

Aşk ol dedi.

 

Arada ayna vardı,

Bak bana dedi,

Göreceksin gerçekleri

Ulaşabilirsin hakikate

 

Ben sadece uyum istiyorum dedi

Belki de düzen

Harmoni

Müzik gibi

 

Benden bana

 

Türkülerim vardı alanda

Bir de Ermişlerim

Mayıs.2025

OMPHALOS

 

 

Kaotik ve girdap

 

İnsan ve ben

 

Kaos

Düzen

Karmaşık

Yarık

Harmoni

Hakikat

 

An

 

Tam da durduğun yer

Merkezin

Ayağını bas

Belki de an

Bulunduğun an

Kapsamak

Sen neredesin

Ve ben

Kendi girdabında

Kendi girdabının merkezinde

Kendi anında

Kendi gerçeğinde

Başka bir girdap

Başka bir an

Başka bir gerçek

 

An

 

Omphalos taşı

Göbek

Merkez

 

Delphi tapınağında tam ortada

Dünyanın tam ortasının bulunması için

Gönderilen taş

Zeus göndermiş

İki şahin ile

Belki de kartal

Tam ortayı bulmak için

 

İtidal

 

Kehanet ve ilahi bilgi arayışı için

Zeus tanrı

Taş tanrının gönderdiği

Tanrının dünyaya bağı

Taş

Göbek

İnsanların ilahi olana bağı

Biraz yaşam

Biraz şans

Biraz kader

 

Adalet

 

Biraz kendini bulma

Biraz gerçeğini

Hakikate yaklaşma

Hatırlama

 

Omphalos

 

Prima materia

Saf ilk

Merkez

Dünyada

Dünyanın merkezi

Merkezde kendini inşaa eden insan

Tanrının indirdiği taştan

 

Hegel

 

Bir filozof

Taşı yonta yonta

Kendi taşını

 

İnsan

 

Yer yüzüyle gök yüzü arasında

 

 

 

 

İris Pala

Nisan / 2025

Şaman Kadın veya Sır

 

Kadın şaman temsili

 

Aile dizimlerinde biliyorsunuz ki temsiller alıyoruz. Alan dayım ve bir kadın temsilindeyim.

Birkaç tane çocuğu olan bir anne. En sevdiği en tatlı ve en yakın bulduğu küçük kız çocuğum önümde. Gözlerine bakamıyorum. İçime ondan sevgi akacak, benim duygularımı hissetmeme neden olacak diye ödüm kopuyor. Çünkü kafam karışık, kaybolmuşum. Şaşkın hareketsiz kalakalmışım. O tatlı kız yavrumla göz göze geliyor gibi olursam hemen gözlerimi kaçırıyorum. Bakamam. Korkuyorum ya o tatlı sevgi dolu bakışlar beni eritirse ya beni içine alırsa ya hissedersem, duygularıma temas edersem, ya içimde ki en derinimde ki o yakıcı acı açığa çıkarsa.. nolurum ki.. korkuyorum.. Hem de çok..

Önüme bakıyorum. Önümde bir sürü objeler var. Boş boş onlardayım. Arada gözüm o küçük kızın sevecen gözlerine kayıyor. Öte az ilerde ergen asi bir kız çocuğum daha var. Bana avaz avaz bağırıyor. Sen bizi görüyor musun, hiç gördün mü, beni görüyor musun..!! Kahroluyorum. Hele o bana kafa tutanı hiç göremem ben kendimi göremiyorum ki onu görebileyim. Kafam boş içim boş duygularım yok. Boşalmışım. Boşaltmışım. Her şey boş her şey nafile. Yapamıyorum. Başlıyorum önümdeki objeleri düzenlemeye. Oraya buraya düzenle düzelt düzenle. Çok mu güzeller. Hele bir tanesi.. Mükemmel galiba. Sır gibi. Su gibi. Rengi var, su mavisi. Kalbi var, Şeffaf. Onu bildiğimi gördüğümü kimseye söyleyemem. O içimi ısıtıyor. Ama bana saklı. Sır dedim ya.

Bir de o minik sevgi dolu yalvaran bakışlar.

Sevgi dolu bakışlar ve birbirinden güzel objeler ve bir adet sır.. Buluşuyorlar. Birbirlerini buluyorlar birbirlerine karışıyorlar ve dönüyorlar girdap gibi yoksa bir vorteks evet bir vorteks oluştu. Hep beraber içinden geçiyoruz. Zaman çok başka bir yerde kaldı. Mekan ben. Elimde önümde etrafımda bir sürü objeler var. Yıldızlar güneşler aylar neptünler kraterler volkanlar akarsular var. Sincaplar kelebekler insanlar var. İyilikler karanlıklar elmalar güzeller var. Dans edelim.

Dans ediyoruz. Şamanik. En doğal halimizdeyiz. Toprak ve biz. Ayaklarımız çıplak. Bedenimiz bütün. Gökyüzü kadar. Hepsi biziz. Hepimiz biziz. Doğru eğri yok. Herkes sağaltılıyor. Şaman biziz. Güneşle suyla iyileşiyoruz. Elden ele geçiyor. Taşlar tüller tüyler dallar kuşlar kabuklar. Bedenimizin devamı gibiler.  Biz gibiler. Gibiyim. Gibi.

Sene 2025.  Hiç esinti yok. Dona kalmışım. Hem dünyamda hem temsilimde. Ben kimim ben neyim ben nerden geldim. Dans ediyor mu. Kimle. Delirdim herhalde. Hep birlikte nasıl olunur. İyileşmek var mı. Hani objeler bunlar değil. Etraf doğa beton teneke gökdelen kırmızı dur yeşil geç çatal bıçak diploma çocuk metro.. Bunlarla şamanlık yapılmaz karıştırma. Çıldırdın herhalde. Çekil biraz. Geri bas. Dur.

b.el.ki.. Su mavisi. Şeffaf.

b.el.ki.. Sır.

 

 

İris Pala

Mart.2025

 

Küçük

 

Benim içimde son derece kırılgan küçücük hassas küsen kaçıngan bir parça var. O kadar net küsüyor ki kendini evlere odalara sandıklara kitliyor. Ve o kaçıngan yalnızlığında çok sakin mutlu kalabiliyor. Bu kırılgan küslük hüzünle de buluşunca, değme lezzetlere yer bırakılmıyor. Bu göz gözü görmeyen kesiflik endişeli olmaya bile alan vermiyor.

 

Şimdilerde yavaş yavaş bu minnak ürkeki görüyorum. Bilmeye anlamaya başlıyorum. Elimden geldiğince usul usul ona yaklaşmaya çalışıyorum. Gözyaşlarım akıyor. Elimi uzatıyorum. Belki hayata çağrımı duyar.  Kucağıma gelmeyi kabul eder. İçime özenle alabilirim.

 

Belki bana güvenebilir. Ben de onunla daha neşeli daha yaratıcı olabilirim.

 

 

İris

Bodrum / mart 2025

Annemin

 

Annemin Ankara da ki evinden çıkıp Bodrum’da ki evine gelirken, artık annemin öleceğini biliyordum.  Bundan birkaç hafta önce 3 farklı rüya ile bana anlatılmıştı. O rüyalardan o anda bu çıkarsamayı aklım yapamamıştı ama içim anlamıştı. Bunu da biliyorum. Annem adına evine veda ettim. Ve benim evim ayrı annemin evi ayrı olarak Bodrum’da yaşamaya başladık. Annem gittikçe aklından ve bedeninden uzaklaşıyordu. Bodrum’da Çamlık köyünden Ayşe annemi hiç yalnız bırakmıyordu hatta yeğenleri çocukları arkadaşları evin içinde yaşıyorlar kalıyorlar gidip geliyorlar yatıp kalkıyorlar yemekler kurabiyeler dedikodular masallar meseller ev bir şenlik evi gibi günler geçiriliyordu. Benim yanımda da Çilek köyünden Dudu kadın vardı. Bu iki bilge kadın, bu iki köyde hayatlarını geçirmiş doğadan kopmamış ayaklarını hep toprağa basmış yemeğini otları yolup kavurmuş yaşamın cesur kadınları, benim ciddi rehberlerim oldular. Annemle sabahlara kadar her konuda konuşmam, rahatlıkla annemin yanında olmam, bu geçişte huzur içinde ona eşlik edebilmem, ağır kararları kolaylıkla vermem, annemle vedalaşabilip helallik istemem hep onlar sayesinde oldu. Annem seni seviyorum. Benim için yaptığın her şeye, bana verdiğin her şeye, tüm katkılarına sonsuz teşekkürler ederim.

 

Ve annemi uğurladık. Hem ağladık Hem güldük. Tüm sevdikleri bizimle oldu.

 

Aradan bir süre geçti ve ben kararmaya başladım. Hareket etmek istemiyorum. Yemek yapmak mis kokulu çamaşırları asmak sevgiyle sarılmak resim yapmak hiçbir şey istemiyorum. Neşe verenler merak uyandıranlar müzik çalanlar dans edenler gülenler her şeyler kalkıp yanımdan bir bir gittiler.

Tüm dişi özellikler kadına ait olanlar annelikle ilgili her şey, sevgim yaratıcılığım hareket isteğim annemle birlikte toprağın altına gömüldü. Annem vefat etti ben öldüm.

Yas. Zaman yürüdü. Şimdi 10 seneyi geride bıraktım. Annem her zaman benim yanımda benimle birlikte bana destek ve beraberce yapıyoruz yürüyoruz yaratıyoruz coşuyoruz seviyoruz kucaklaşıyoruz yüzüyoruz ve mutluyuz. Senin için daha çok seyahat edeceğim. Aym. Söz.

 

İris Pala

İstanbul, şubat 2025